Op-amp Circuits projects

Op-amp Circuits projects

An operational amplifier (often op-amp or opamp) is a DC-coupled high-gain electronic voltage amplifier with a differential input and, usually, a single-ended output.[1] In this configuration, an op-amp produces an output potential (relative to circuit ground) that is typically hundreds of thousands of times larger than the potential difference between its input terminals. Operational amplifiers had their origins in analog computers, where they were used to perform mathematical operations in many linear, non-linear, and frequency-dependent circuits.

The popularity of the op-amp as a building block in analog circuits is due to its versatility. By using negative feedback, the characteristics of an op-amp circuit, its gain, input and output impedance, bandwidth etc. are determined by external components and have little dependence on temperature coefficients or manufacturing variations in the op-amp itself.

Op-amps are among the most widely used electronic devices today, being used in a vast array of consumer, industrial, and scientific devices. Many standard IC op-amps cost only a few cents in moderate production volume; however, some integrated or hybrid operational amplifiers with special performance specifications may cost over US$100 in small quantities.[2] Op-amps may be packaged as components or used as elements of more complex integrated circuits.

The op-amp is one type of differential amplifier. Other types of differential amplifier include the fully differential amplifier (similar to the op-amp, but with two outputs), the instrumentation amplifier (usually built from three op-amps), the isolation amplifier (similar to the instrumentation amplifier, but with tolerance to common-mode voltages that would destroy an ordinary op-amp), and negative-feedback amplifier (usually built from one or more op-amps and a resistive feedback network)

پروژه های مدارات OP-AMP

یک تقویت کننده عملیاتی (اغلب امپ یا امپ) یک بهره بالا تقویت کننده ولتاژ الکترونیکی DC-همراه با یک ورودی دیفرانسیل و معمولا یک خروجی تک به پایان رسید است. [1] در این پیکربندی، یک عملیات، آمپر بالقوه خروجی (نسبت به زمین مدار) است که به طور معمول صدها هزار بار بزرگتر از اختلاف پتانسیل بین پایانه های ورودی خود را تولید می کند. تقویت کننده های عملیاتی ریشه های خود را در کامپیوتر آنالوگ، جایی که آنها برای انجام عملیات ریاضی در بسیاری از خطی، غیر خطی، و مدارات وابسته به فرکانس مورد استفاده قرار گرفت بود.

محبوبیت این عملیات، آمپر عنوان یک بلوک ساختمان در مدارات آنالوگ است با توجه به همه کاره بودن آن. با استفاده از بازخورد منفی، از ویژگی های یک مدار عملیات، آمپر، افزایش، ورودی و خروجی امپدانس آن، پهنای باند و غیره به وسیله اجزای خارجی تعیین و وابستگی کمی در ضرایب درجه حرارت و یا تغییرات تولید در عملیات، آمپر است.

عملیات، آمپر در میان دستگاه های الکترونیکی به طور گسترده استفاده امروز، در یک آرایه وسیعی از مصرف کنندگان، صنعتی، و ابزار های علمی استفاده می شود. بسیاری از استاندارد IC عملیات، آمپر هزینه تنها چند سنت در حجم تولید متوسط؛ با این حال، برخی از تقویت کننده های عملیاتی یکپارچه و یا ترکیبی با مشخصات عملکرد خاص ممکن است بیش از ایالات متحده $ 100 در مقادیر کوچک هزینه. [2] عملیات، آمپر ممکن است به عنوان اجزای بسته بندی و یا به عنوان عناصر مدارات پیچیده یکپارچه استفاده می شود.

عملیات، آمپر یک نوع تقویت کننده دیفرانسیل است. انواع دیگر از تقویت کننده دیفرانسیل عبارتند از تقویت کننده به طور کامل دیفرانسیل (شبیه به عملیات، آمپر، اما با دو خروجی)، تقویت کننده ابزار دقیق (معمولا از سه عملیات، آمپر ساخته شده است)، آمپلی فایر انزوا (شبیه به تقویت کننده ابزار دقیق، اما با تحمل به ولتاژهای مشترک حالت که به یک عملیات، آمپر معمولی را از بین ببرد)، و تقویت کننده منفی بازخورد (معمولا از یک یا چند عملیات، آمپر و یک شبکه بازخورد مقاومتی ساخته شده است)